Düşünelim.. Bir olay olduğunda, başımıza iyi veya kötü bir şey geldiğinde sadece biraz düşünelim. Belki gerçekten de bir olayın bir sebebi vardır.  Hayat telaşesine o kadar kapılmışız ki düşünmeyi, sorgulamayı neredeyse unuttuk. Aslında her şeyi bir sebep sonuca bağlarsak o zaman yakınmayı bırakıp anlayabiliriz nedenini....

     Kendi içsel dünyamı tanıma adına bazen kendime sorular soruyorum. Cevabını en çok merak ettiğim soru; ben ne istiyorum? Evet ben bu hayattan ne istiyorum? Neyi yaparsam iyi ki de bunu yapmışım diyeceğim? Bunu merak ediyorum.Bunu bulduğumda yaşamda bir amacım olacak çünkü. Gün içinde kendime zaman ayırıyorum. Sadece hoşlandığım...

      Bence kesinlikle sevmek en zoru. Birini her şeyiyle kabul edip, ne olursa olsun hala sevebilmeyi sürdürmek zor. Asıl mesele birini sevmeyi devam ettirebilmek. Vazgeçmek dediğin nedir ki? İnsanlar bazen der işte birini unutmak zor, vazgeçmek zor. Acı çekersin evet ama zaman o zaman var ya sana her şeyi unutturur. Senin fazladan...

      Keşke.. En çok korktuğumuz kelimedir.. Keşkeyle başlayan hiç bir cümlenin sonu mutlu değildir bunu çok iyi biliriz. Hayatımızda hiç keşke olmasın isteriz. Ama bunun içinde fazla çaba harcamayız. Hayatı hem akışına bırakmak hem de keşkeler olmasın isteriz. Bu mümkün müdür? Belki evet, belki hayır. Asıl soru keşkeler olmazsa mutlu...