Günler yavaş yıllar çabuk geçer derler. Doğru..Hiç bitmez dediğim günler bitmiş, gelmez dediğim yıllar gelip gitmiş bile.Ben sıkışıp kalmışım geçmiş ile gelecek arasında.Hep anda kalmak dedik ama an ne zaman? Durdurmadığım zamanın içinde kaybolup gitmişim.Kendimi ararken en çok kendimi kaybetmişim. Elimde keşkeler kalmış.Şimdi ben bu keşkeler...

      Keşke.. En çok korktuğumuz kelimedir.. Keşkeyle başlayan hiç bir cümlenin sonu mutlu değildir bunu çok iyi biliriz. Hayatımızda hiç keşke olmasın isteriz. Ama bunun içinde fazla çaba harcamayız. Hayatı hem akışına bırakmak hem de keşkeler olmasın isteriz. Bu mümkün müdür? Belki evet, belki hayır. Asıl soru keşkeler olmazsa mutlu...