Günler yavaş yıllar çabuk geçer derler. Doğru..Hiç bitmez dediğim günler bitmiş, gelmez dediğim yıllar gelip gitmiş bile.Ben sıkışıp kalmışım geçmiş ile gelecek arasında.Hep anda kalmak dedik ama an ne zaman? Durdurmadığım zamanın içinde kaybolup gitmişim.Kendimi ararken en çok kendimi kaybetmişim. Elimde keşkeler kalmış.Şimdi ben bu keşkeler...

      İşte hobim Etamin kolye :) Meğer benim nakışa elim yatkınmış. Bir hevesle başladım yapar mıyım yapamaz mıyım derken şuan düşünüyorum da bir sürü yapıp hediye olarak vermişim sevdiklerime, bir kaç tanesini satmışım bile. Yaparken hiç sıkılmıyorum, sürekli yeni daha değişik modeller yapabilir miyim diye düşünmekten kendimi alamıyorum....

        Çok uzun zaman olmuş blog sayfasına yazı eklemeyeli hatta yazı yazmayalı. Sanırım mutlu olmakla meşguldüm 😍 Evet daha önce hissetmediğim bir sürü duygu yaşadım, kısıtlı zamana fazlaca şey sığdırdım ve inanılmaz şekilde şans artık benden yana.. Kesinlikle hak ettiğimi düşünüyorum 😊 Mutlu olmak güzel şey, hak eden herkes...

      Hani içinde bir şey vardır ya çözemediğin. Kelimelere dökmek istersin ama bir türlü doğru kelime çıkmaz ağzından. Mutlusundur ama içinde bir şey hep sana bir hüzün hatırlatır. Çözemediğin bir hüzün. Sanki şimdi mutlusun da sonrası ne bakalım der gibi. Tam duyguyu yaşamazsın. Kalbimin sesini duyamıyorum. Ne diyor acaba. Tam hissettiğim...

      Düşünelim.. Bir olay olduğunda, başımıza iyi veya kötü bir şey geldiğinde sadece biraz düşünelim. Belki gerçekten de bir olayın bir sebebi vardır.  Hayat telaşesine o kadar kapılmışız ki düşünmeyi, sorgulamayı neredeyse unuttuk. Aslında her şeyi bir sebep sonuca bağlarsak o zaman yakınmayı bırakıp anlayabiliriz nedenini....