14 Şubat :) Şubatın gelişi benim için hemen babamı hatırlatır. 1 Şubat babamın doğum günü. Daha sonra da şubata ait sevgililer günü. Neden sevililer günü soğuk bir gün de olur ki. Bir kaç senedir fazla soğuk geçmiyor olsa da bunu düşünürüm hep.

Sevgililer günü bu yaşıma kadar hep yalnız geçirdim. Öyle tercih ettim desem daha doğru olabilir. Ortaokuldaydım, sınıfın penceresinden dışarıdaki soğuğa bakarken sevililer günü nedir ne değildir bilmeden kendi kendime söz vermiştim. Sevgilimle geçireceğim ilk sevgililer gününü gerçekten sevdiğim biriyle geçireceğim diye. Bu sözümü hiç unutmadım aslında bakarsanız çok da sevgilim olmadı ama lise de bir erkek arkadaşım vardı Şubat ayı gelince ilk sevgililer günümü onunla geçirmek istemediğimi fark edip ayrılmıştım. Zaten o da  1 haftalık bir ilişki mi diyeyim takılmak mı diyeyim bilemedim öyle bir şeydi:) Bu olayı ne kadar büyüttüm bilmiyorum da yıllar geçtikçe sanki daha da önem kazandı.

Hani hep derler ya ilkler unutulmaz. Bence de ilk özel anlar unutulmaz gerçekten. Belki de buna fazla takıldığım için bu sene de yalnız gireceğim sanırım :)

Özel günler sizce neden var? Ya da olmalı mı? Aslında bu konuda bende kararsızım. Bazen diyorum günler geçiyor bir gün de toplum da özel olarak kutlansın ne var bunda. Nebiliyim anneler günü babalar günü, sevgililer günü gibi.. Biliyorum bunlara bir çoğunuz para tuzağı olarak bakıyor. Ne derler Amerika'nın oyunları:) Bence öyle değil.. İlla sizden büyük hediye bekleyen mi var küçücük bir çiçek de alamıyor musunuz, hadi onu geçtim kendi elinle bir şeyler hazırlasan, küçük bir kağıda bir şeyler yazsan bile karşındakinin hoşuna gider. Gitmiyorsa zaten bir terslik yok mudur:) Anlamış olursun. Nasıl ki anneler babalar o gün büyük hediyeler beklemezlerse sevgililerde beklemez bence. Sadece hatırlanmak isterler. Bunu bir anlasak. Tribe girmeden şu güzel günler kutlansa ne hoş olur. Maddi gücün yetiyorsa da al tabi en pahalısından, en iyisinden sevdiğine feda olsun :)

Düşünüyorum da belki bu özel günler onu kutlayanlar için değil de kutlamayanlar için daha önemlidir. Sevgilisi olmayan biri için 14 Şubat sadece indirim günüdür, sokakta gördüğü sevgililere bakarak kendi yalnızlığını düşünür. Bazen tek bir gün uzun gelir sanki diğer günlerden farklıymış gibi. Uyuyup uyansa her şey normale dönecek ama saatler geçmez. Sadece 14 Şubat değil ki mesela anneler günü. Sizce annesi olan biri için mi daha önemlidir olmayan biri için mi? Neden sadece o gün hatırlarız annemizi, babamızı? Hemen herkes sosyal medya da paylaşır annesiyle, babasıyla fotoğraf sanki her zaman çok iyi davanırmış gibi. Neden düşünmezler annesi olmayan biri o fotoğrafı görünce üzülmez mi o gün onun için acıdır. Başka zaman paylaşsan o kadar canı yanmaz bence. Çünkü bazı günler hem özeldir hem acı. Bunlara her zaman karşı çıktım. Bazen bazı şeyler paylaşılmamalı. Olmayanları da düşünmek gerek. Konu başlığı sevgililer günü ama buna da değinmeden geçemedim.

Sonuç olarak 14 Şubat benim için de özel gündür ve en özel insanla en güzelinden geçirilmelidir 💗. Sevdiğini belli edemeyen bunca insan için özellikle erkekler diyeceğim kusura bakmayın :) bir fırsat. En iyi şekilde değerlendirin. Her gününüzü özel yaşayın ama yine de bu bir ayrı olsun. Ne olacak klişeyse klişe :)